PNRL apeluje o jasne przepisy dot. stwierdzania zgonów

APEL Nr 36/20/P-VIII

PREZYDIUM NACZELNEJ RADY LEKARSKIEJ

z dnia 20 listopada 2020 r.

do Ministra Zdrowia

w sprawie lekarzy powoływanych przez wojewodów do stwierdzania zgonów osób podejrzanych o zakażenie albo zakażonych wirusem SARS-CoV-2

Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej apeluje o zobowiązanie wojewodów do jednolitego i uwzględniającego system kształcenia w zawodach medycznych stosowania zapisów art. 7g ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 1842 z póżn. zm.).

Powołany przepis stanowi, iż „Wojewoda powołuje lekarzy i lekarzy dentystów do stwierdzania zgonów osób podejrzanych o zakażenie wirusem SARS-CoV-2 albo zakażonych tym wirusem poza szpitalem”.  Prezydium NRL wyraża zaniepokojenie w związku z napływającymi informacjami odnośnie problemów związanych z realizacją w niektórych województwach zapisów art. 7g ust 1 ustawy. W świetle brzmienia tego przepisu niezrozumiałe jest postępowanie części wojewodów, którzy ograniczają działanie tych lekarzy wyłącznie do stwierdzania zgonów osób, które zmarły mając potwierdzone zakażenie wirusem bądź zmarły w toku formalnej izolacji lub kwarantanny, a nie są brane pod uwagę osoby, które zmarły nie będąc na kwarantannie lub w izolacji, lecz w danym przypadku istnieje uzasadnione prawdopodobieństwo, iż były zakażone wirusem SARS-CoV-2. Dokonywanie takich wykluczeń jest nieuzasadnione i powoduje rozbieżności w stosowaniu przepisów ustawy w poszczególnych częściach naszego kraju.

Mimo że w treści przepisu art. 7g ust. 1 ustawy do stwierdzania zgonów zostali upoważnieni również lekarze dentyści, to Prezydium NRL zwraca uwagę, że program studiów na kierunku lekarsko-dentystycznym nie zawiera części poświęconej tematyce stwierdzania zgonu, a ponadto definicja wykonywania zawodu lekarza dentysty zawarta w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2020 r. poz. 514 z późn. zm.) wskazuje na uprawnienie do wykonywania świadczeń w zakresie chorób zębów, jamy ustnej, części twarzowej czaszki oraz okolic przyległych. Wobec powyższego ze względów systemowych lekarze dentyści nie powinni zostać wskazani przez ustawodawcę w tym przepisie wraz z lekarzami, ponieważ stwierdzanie zgonu leży poza sferą kompetencji zawodowych lekarzy dentystów.

Jednolite i prawidłowe stosowanie rozwiązań przewidzianych w art. 7g ustawy przez wszystkich wojewodów pozwoli na odciążenie lekarzy pracujących przy zwalczaniu pandemii jak również zapobiegnie dalszemu wykluczaniu poszczególnych grup osób spod działania tego przepisu.

Jednocześnie samorząd lekarski przypomina, że – niezależnie od panującego stanu epidemii - nadal aktualny pozostaje zgłaszany od wielu lat postulat wprowadzenia instytucji koronera. Dostrzegając niedostatki systemu stwierdzania zgonów w Polsce, samorząd lekarski wielokrotnie apelował o wprowadzenie przepisów nakazujących powoływanie koronerów (przywołuje się tutaj np. apel nr 12/15/VII Naczelnej Rady Lekarskiej dnia 4 grudnia 2015 r. do Ministra Zdrowia w sprawie kierunków zmian systemu opieki zdrowotnej, zasad wykonywania zawodu lekarza i lekarza dentysty oraz kształcenia przed i podyplomowego w tych zawodach). Z przykrością należy stwierdzić, że kolejne ekipy rządzące bagatelizowały ten problem i stosownej regulacji prawnej nie wprowadzono do chwili obecnej.