Eutanazja oraz samobójstwo wspomagane przez lekarza

Światowe Stowarzyszenie Lekarzy (World Medical Association, WMA), podczas 70. Zgromadzenia Ogólnego, które odbyło się w Tibilisi w dn. 23 - 26 października 2019 r., przyjęło Deklarację w sprawie eutanazji oraz samobójstwa wspomaganego przez lekarza (WMA Declaration on Euthanasia and Physician-Assisted Suicide).

Przewodniczący Rady WMA dr Frank Ulrich Montgomery z Niemiec stwierdził: „Po przeprowadzeniu konferencji konsultacyjnych z udziałem przedstawicieli każdego kontynentu na świecie uważamy, że w niniejszej zmienionej wersji deklaracja jest zgodna z poglądami większości lekarzy na świecie”.

Pełny tekst Deklaracji (w języku angielskim): https://www.wma.net/policies-post/declaration-on-euthanasia-and-physician-assisted-suicide/

Informacja prasowa (w języku angielskim): https://www.wma.net/news-post/world-medical-association-reaffirms-opposition-to-euthanasia-and-physician-assisted-suicide/

Deklaracja Światowego Stowarzyszenia Lekarzy WMA w sprawie eutanazji oraz samobójstwa wspomaganego przez lekarza

przyjęta przez 70. Zgromadzenie Ogólne WMA, Tibilisi, Gruzja, październik 2019 r.

WMA potwierdza swoje zdecydowane przywiązanie do zasad etyki lekarskiej oraz że należy zachowywać najwyższy szacunek dla życia ludzkiego. Z tych względów WMA zdecydowanie sprzeciwia się eutanazji i samobójstwu wspomaganemu przez lekarza.

Do celów niniejszej deklaracji za eutanazję uważa się umyślne podanie przez lekarza substancji powodującej śmierć lub wykonanie zabiegu prowadzącego do śmierci pacjenta posiadającego zdolność do świadomego podejmowania decyzji, na dobrowolną prośbę tego pacjenta. Samobójstwo wspomagane przez lekarza odnosi się do przypadków, w których na dobrowolną prośbę pacjenta posiadającego zdolność do świadomego podejmowania decyzji lekarz umyślnie umożliwia temu pacjentowi zakończyć swoje życie poprzez przepisanie lub dostarczenie mu substancji medycznych z zamiarem doprowadzenia do śmierci.

Żaden lekarz nie powinien być zmuszany do brania udziału w eutanazji lub wspomaganym samobójstwie, ani też żaden lekarz nie powinien być zobowiązywany do podejmowania decyzji o wydawaniu skierowania mającego taki cel.

Jednocześnie, lekarz, który szanuje podstawowe prawo pacjenta do odmowy leczenia, nie postępuje nieetycznie, gdy nie podejmuje lub odstępuje od udzielania opieki, której pacjent sobie nie życzy, nawet jeśli uszanowanie takiego życzenia skutkować będzie śmiercią pacjenta.

Przekład na język polski opracowany przez Naczelną Izbę Lekarską.