26 LIP 2024
Dzisiaj wygrywają pacjenci – wspólna konferencja prezesa Naczelnej Rady Lekarskiej Łukasza Jankowskiego oraz minister zdrowia Izabeli Leszczyny
WIĘCEJ
26 LIP 2024
WIĘCEJ
25 LIP 2024
WIĘCEJ
22 LIP 2024
WIĘCEJ
22 LIP 2024
WIĘCEJ
Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 217 t.j. z późn. zm.) podmiot wykonujący działalność leczniczą może podawać do wiadomości publicznej informacje o zakresie i rodzajach udzielanych świadczeń zdrowotnych. Treść i forma tych informacji nie mogą mieć cech reklamy. Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o działalności leczniczej podmiotem wykonującym działalność leczniczą jest również lekarz wykonujący zawód w ramach działalności leczniczej jako praktykę zawodową. Z powyższego wynika zatem, iż zakaz reklamy przewidziany w art. 14 ustawy odnosi się także do lekarza, lekarza dentysty prowadzącego praktykę lekarską.
Ustawa o działalności leczniczej nie definiuje pojęcia reklamy, dlatego w ustaleniu jego treści należy sięgnąć do powszechnie przypisywanego mu znaczenia - reklamą jest informowanie ludzi o świadczeniach i usługach, podkreślanie ich zalet tak, aby ludzie chcieli za nie zapłacić. Tak rozumiane działania lekarzy, lekarzy dentystów są zatem niedozwolone.
Zgodnie z uchwałą Nr 29/11/VI Naczelnej Rady Lekarskiej z dnia 16 grudnia 2011 r. w sprawie szczegółowych zasad podawania do publicznej wiadomości informacji o udzielaniu przez lekarzy i lekarzy dentystów świadczeń zdrowotnych lekarz lub lekarz dentysta prowadzący praktykę zawodową może informować o udzielaniu świadczeń zdrowotnych m.in. poprzez zamieszczenie informacji na stronach internetowych. Lekarz lub lekarz dentysta wykonujący praktykę zawodową może podawać do publicznej wiadomości informację o udzielaniu świadczeń zdrowotnych na zasadach określonych w tej uchwale. Informacja, o której mowa wyżej, podawana przez lekarza lub lekarza dentystę prowadzącego praktykę zawodową powinna zawierać następujące dane: tytuł zawodowy, imię i nazwisko, miejsce, dni i godziny przyjęć. Dodatkowo informacja taka może obejmować:
1) rodzaj wykonywanej praktyki zawodowej;
2) stopień naukowy;
3) tytuł naukowy;
4) specjalizacje;
5) umiejętności z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych;
6) szczególne uprawnienia;
7) numer telefonu;
8) określenie cen i sposobu płatności w przypadku przekazywania tych informacji poprzez zamieszczenia ich na stronie internetowej praktyki zawodowej lub poprzez specjalne telefony informacyjne.
Informacje takie mogą być udostępniane wyłącznie poprzez:
1) nie więcej niż 2 stałe tablice ogłoszeniowe na zewnątrz budynku, w którym prowadzona jest praktyka i dodatkowo nie więcej niż 2 tablice ogłoszeniowe przy drogach dojazdowych do siedziby praktyki;
2) ogłoszenia prasowe w rubrykach dotyczących usług medycznych;
3) informacje zawarte w książkach telefonicznych i informatorach o usługach medycznych w dziale dotyczącym usług lekarskich;
4) zamieszczenie informacji na stronach internetowych;
5) specjalne telefony informacyjne.
Informacja taka nie może nosić cech reklamy, a w szczególności zawierać:
1) żadnej formy zachęty ani próby nakłonienia do korzystania ze świadczeń zdrowotnych;
2) informacji o metodach, ich skuteczności i czasie leczenia oraz obietnic i potocznych określeń;
3) określenia cen i sposobu płatności, za wyjątkiem określenia cen i sposobu płatności w przypadku przekazywania tych informacji poprzez zamieszczenia ich na stronie internetowej praktyki zawodowej lub poprzez specjalne telefony informacyjne;
4) informacji o jakości sprzętu medycznego.
Należy także zwrócić uwagę na inne aspekty prawne związane z zasadami informowania o wykonywaniu zawodu lekarza lub lekarza dentysty oraz naruszeniem zakazu reklamy takiej działalności.
· Ograniczenie swobody reklamy i informowania o świadczeniu usług medycznych przewidziane jest również w Kodeksie Etyki Lekarskiej. Przepis art. 63 Kodeksu Etyki Lekarskiej zakazuje lekarzom i lekarzom dentystom reklamowania się oraz wyrażania zgody na użycie swego nazwiska lub wizerunku w celach komercyjnych.
· Reklamując swoje usługi lekarz, lekarz dentysta postępuje zatem niezgodnie z art. 63 Kodeksu Etyki Lekarskiej, przepisem art. 14 ustawy o działalności leczniczej oraz uchwałą Nr 29/11/VI Naczelnej Rady Lekarskiej z dnia 16 grudnia 2011 r. Działanie takie stanowi przewinienie zawodowego i podlega odpowiedzialności zawodowej, na zasadach przewidzianych w ustawie z dnia 2 grudnia 2009 r. o izbach lekarskich.
· Naruszenie zakazu reklamy usług zdrowotnych stanowi również wykroczenie określone w art. 147a § 2 kodeksu wykroczeń i może skutkować nałożeniem kary aresztu, ograniczenia wolności lub grzywny.
· Dodatkowo w przypadku, gdy reklama usług zdrowotnych prowadzona jest z naruszeniem prawa, dobrych obyczajów lub uchybia godności człowieka może być uznana za czyn nieuczciwej konkurencji i skutkować pociągnięciem do odpowiedzialności przewidzianej w ustawie o nieuczciwej konkurencji tj. karze aresztu lub grzywny.
· Lekarz, lekarz dentysta wykonujący działalność leczniczą w ramach praktyki zawodowej może być poddany kontroli przez organ prowadzący rejestr (właściwą okręgową radę lekarską), zgodnie z art. 111 ustawy o działalności leczniczej. Na podstawie ustaleń zawartych w protokole organ prowadzący rejestr wydaje zalecenia pokontrolne mające na celu usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości (np. złamanie zakazu reklamy) i określa termin ich wykonania, a w przypadku niezastosowania się do nich wykreśla podmiot wykonujący działalność leczniczą z rejestru.
Wojciech Idaszak
radca prawny
Naczelna Izba Lekarska
Dodane: 2015-02-26