Psychiatria dzieci i młodzieży nie może być samotną wyspą

„Dużo mówi się, że na pierwszym miejscu należy stawiać profilaktykę zdrowotną. Tymczasem silna psychiatria dziecięca de facto jest profilaktyką zaburzeń, z którymi stykamy się potem w gabinetach wielu specjalistów” – podkreślał prezes Naczelnej Rady Lekarskiej Łukasz Jankowski podczas konferencji zorganizowanej w NIL przez Fundację Nie Widać Po Mnie. Konferencja została zaplanowana tuż przed rozpoczęciem roku szkolnego. Zgodnie z tytułem wydarzenia, punktem wyjścia dyskusji był powrót do szkoły i nasilanie się problemów psychicznych dzieci i młodzieży.  

Prezes NRL zaznaczał ogromną rolę koordynacji działań wewnątrz systemu opieki zdrowotnej, jak również poza nim, co jest niezbędne by pomóc dzieciom zmagającym się z problemami psychicznymi. „Psychiatria nie jest samotną wyspą. Jest ważnym elementem systemu ochrony zdrowia. Wiedzą o tym dzisiaj najlepiej m.in. specjaliści pediatrzy, do których trafiają dzieci, na przykład po próbie samobójczej” – mówił Łukasz Jankowski.  

Szef samorządu lekarskiego zwracał uwagę na konieczność pochylenia się nad wieloaspektowymi przyczynami dramatycznego stanu psychiatrii dzieci i młodzieży oraz nad tym, co dzieje się z dziećmi, gdy np. zamykany jest oddział.  

Wątek, który również wybrzmiał, to problemy kadrowe. Zgodnie z Centralnym Rejestrem Lekarzy w Polsce pracuje 466 specjalistów psychiatrii dzieci i młodzieży. Fundacja Nie Widać Po Mnie szacuje, że dzieci, które wymagają pomocy psychiatrycznej, może być nawet więcej niż 400 tysięcy. Prezes NRL przywołał statystyki wskazujące, że w tym roku już 6 specjalistów z tej dziedziny pobrało zaświadczenia potrzebne do pracy za granicą. Podkreślał, że specjaliści alarmują o często skrajnie trudnych warunkach pracy, ale nie tylko ze względu na specyfikę dziedziny, a głównie przez organizację systemu i frustrację związaną z jego funkcjonowaniem oraz perspektywą samotnej wyspy. 

W dyskusji oprócz prezesa NRL lek. Łukasza Jankowskiego wzięli udział: prof. Ewa Mojs, przewodnicząca Rady Naukowej Fundacji Nie Widać Po Mnie, kierownik Kliniki i Zakładu Psychologii Klinicznej Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu; prof. Agnieszka Słopień, konsultant krajowa w dziedzinie psychoterapii dzieci i młodzieży; dr Aleksandra Lewandowska, konsultant krajowa w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży; prof. Tomasz Wolańczyk, specjalista psychiatrii dziecięcej, kierownik Kliniki i Oddziału psychiatrii wieku rozwojowego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego; dr Anna Kaźmierczak-Mytkowska, psycholog kliniczna, klinika i oddziału psychiatrii wieku rozwojowego WUM oraz Damian Marciniak, Dyrektor Departamentu do spraw Zdrowia Psychicznego, Biuro Rzecznika Praw Pacjenta. 

Mowa była o stanie, w jakim znajduje się dziś psychiatria dzieci i młodzieży, o czasie oczekiwania na pomoc i przykładowych sytuacjach. Rozmawiano o problemach organizacyjnych, kadrowych, społecznych, o reformie psychiatrii, współpracy w ramach systemu ochrony zdrowia, opiece w ośrodkach środowiskowych i tym, co powinno się zmienić w systemie.

Wideo z konferencji: https://youtu.be/z42yp6Tum8g