Współczynniki pracy w OZ – czekamy na spełnienie obietnicy

- Mam nadzieję, że obietnica Senatorów RP złożona zawodom medycznym nie pójdzie w zapomnienie, a zostanie wdrożona przez nowy rząd. Zgodnie z wypracowanym z Ogólnopolskim Komitetem Protestacyjno-Strajkowym kierunkiem zmian, apelujemy do parlamentarzystów o nowelizację ustawy dotyczącej minimalnych wynagrodzeń w ochronie zdrowia z uwzględnieniem właśnie kompromisowych współczynników – mówi prezes Naczelnej Rady Lekarskiej Łukasz Jankowski.

Samorząd lekarski zdecydowanie popiera inne grupy zawodowe w słusznych dążeniach do podwyższenia współczynników pracy, w oparciu o które obliczane jest najniższe wynagrodzenie zasadnicze osób zatrudnionych w podmiotach leczniczych.

Odnosząc się do uchwalonej dnia 26 maja 2022 r. ustawy o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych oraz niektórych innych ustaw, samorząd lekarski przypomina o zgłaszanych przez Senat RP X kadencji poprawkach, które stanowiły jednocześnie kompromis wypracowany przez zawody medyczne obecne w Ogólnopolskim Komitecie Protestacyjno-Strajkowym oraz działające w Białym Miasteczku 2.0 w 2021 r.

Wytyczają one właściwy kierunek oraz stanowią gotowe rozwiązanie zracjonalizowania pracy kadry medycznej.

Obecne przepisy nie odpowiadają słusznym oczekiwaniom płacowym wielu środowisk medycznych, a w szczególności przyjętym przez Krajowy Zjazd Lekarzy postulatom środowiska lekarskiego. Współczynniki wynagrodzenia lekarzy w Polsce w stosunku do przeciętnego wynagrodzenia są jednymi z najniższych w całej Unii Europejskiej. Przepisy powinny gwarantować stopniowy wzrost wynagrodzeń lekarzy, aż do osiągnięcia postulowanego przez samorząd lekarski poziomu 3 średnich krajowych dla lekarza specjalisty i 2 średnich dla lekarza bez specjalizacji.

Lekarze chcą pracować w systemie umożliwiającym wykonywanie pracy w wymiarze czasu równemu jednemu etatowi, w systemie, który nie będzie wymuszał pracy ponad siły, mającej być sposobem na łatanie dziur kadrowych w publicznych placówkach medycznych, w systemie, który zapewni bezpieczeństwo pacjentowi.