Amalgamat wypada z koszyka

STANOWISKO Nr 23/2022/P-VIII

PREZYDIUM NACZELNEJ RADY LEKARSKIEJ

z dnia 24 marca 2022 r.

w sprawie projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia zmieniającego rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia stomatologicznego

Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej po zapoznaniu się z projektem rozporządzenia Ministra Zdrowia zmieniającym rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia stomatologicznego, o którym powiadomił Podsekretarz Stanu Maciej Miłkowski, pismem z dnia 25 lutego 2022 r., znak ASG.747.67.2020.TK, zgłasza następujące uwagi do przedłożonego projektu.

Na wstępie wskazać należy, że Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej  pozytywnie ocenia odejście od stosowania amalgamatu, pomimo że przepisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/852 z dnia 17 maja 2017 r. w sprawie rtęci oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1102/2008 (Dz. Urz. UE L 137 z 24.05.2017, str. 1) – „rozporządzenie w sprawie rtęci” planują wycofanie amalgamatu stomatologicznego do 2030 r. Pozytywnie należy również ocenić wprowadzenie do katalogu świadczeń gwarantowanych świadczenia usunięcia wypełnienia amalgamatowego. Obawy Prezydium NRL dotyczą natomiast kwestii odpowiedniej wyceny procedury usunięcia amalgamatu, tak aby byli chętni lekarze dentyści do jej zakontraktowania.

Zastrzeżenia Prezydium NRL budzą przedstawione w Ocenie Skutków Regulacji kwestie przewidzianych wydatków płatnika w związku z zastąpieniem amalgamatu stomatologicznego cementami szkłojonomerowymi. Jak wynika z OSR według analiz Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji będzie to koszt maksymalnie ok 21 mln zł. W ocenie Prezydium NRL wskazana kwota, w przeliczeniu na jedno wypełnienie będzie skutkowała niewielkim, lub wręcz kosmetycznym, wzrostem finansowania tego świadczenia i nie zapewni niezbędnej opłacalności udzielania świadczeń, a co za tym idzie rentowności kontraktów stomatologicznych.

Ponadto zdaniem Prezydium NRL niejasno sformułowane są propozycje kompensacji kosztów wyposażenia gabinetów stomatologicznych w separatory amalgamatu. Zgodnie z OSR koszt ten ma być kompensowany przez aktualizację wyceny świadczenia usunięcia wypełnienia amalgamatowego o koszt amortyzacji separatorów. W ocenie Prezydium, w związku z brakiem danych o liczbie usuwanych wypełnień amalgamatowych niemożliwym jest prognozowanie częstości udzielania tego świadczenia. Skutkiem tego, nie sposób przyjąć przez jak dużą liczbę udzielanych świadczeń należy podzielić koszt amortyzacji samego urządzenia separatora. Wypracowane ostatecznie rozwiązanie winno przewidywać, iż placówkom stomatologicznym deklarującym udzielanie tego świadczenia, tę część kosztów świadczenia, jaka wynika z amortyzacji samego separatora, refundować się będzie rocznym ryczałtem z uwzględnieniem przyjętego jednolicie okresu amortyzacji separatora.

Błędnie też      przyjmuje się w OSR, w pkt. 7, iż skutkiem regulacji będzie „Usunięcie w całej populacji uprawnionych do świadczeń opieki zdrowotnej amalgamatu stomatologicznego i zastąpienie go bezpiecznymi dla pacjentów materiałami do wypełnień w leczeniu stomatologicznym”. Wymiana wypełnienia, jak każde świadczenie zdrowotne wymaga wskazań do zabiegu. Niezależnie, jak szeroko interpretowane będą one przez lekarzy dentystów, trudna do wyobrażenia jest  pełna wymiana wszystkich wypełnień amalgamatowych w całej populacji. Przyjęcie takiego sztywnego założenia byłoby niezgodne z zasadami sztuki lekarskiej i abstrahowaniem od prawa pacjenta do wyrażenia zgody na zabieg.

W ocenie Prezydium NRL wydłużeniu, do przyjemniej 30 dni, powinien ulec okres wejścia w życie przepisów rozporządzenia, tak aby gabinety stomatologiczne mogły przygotować się organizacyjnie do zmiany przepisów i aby nie zostały z zapasem zakupionego wcześniej amalgamatu.