Wspomnienie o lek. dent. Annie Tarkowskiej

W dniu 12 lipca 2025 r. w wieku 71 lat odeszła lek. dent. Anna Tarkowska. Zastępca Naczelnego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej w latach 1993-2025. Działaczka samorządu lekarskiego od 1989 r. Specjalistka stomatologii ogólnej i protetyki, wspaniały lekarz i przyjaciel za działalność dla samorządu, w 2011 r. uhonorowana odznaczeniem Meritus Pro Medicis, w 2016 Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Kol. Anna Tarkowska w 1977 roku ukończyła Akademię Medyczną w Warszawie na Wydziale Stomatologicznym. Posiadała specjalizację I stopnia ze stomatologii ogólnej oraz II stopnia z protetyki. Była współwłaścicielem Centrum Stomatologicznego „ANADENT” w Warszawie, w którym pracowała aż do śmierci.

Ukończyła studia podyplomowe z zakresu prawa medycznego, bioetyki i socjologii medycyny na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego.

Kol. Anna Tarkowska brała czynny udział w akcjach promujących zdrowie jamy ustnej oraz programach profilaktyki zdrowia jamy ustnej dzieci i młodzieży. Była członkiem Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego, Stowarzyszenia Polskich Lekarzy Dentystów, Polskiego Towarzystwa Prawa Medycznego oraz członkiem Komisji Stomatologicznej NRL. Prowadziła liczne szkolenia dla absolwentów AM w Warszawie na stażu podyplomowym.

Od 1989 roku czynnie uczestniczyła w pracach odrodzonego samorządu lekarskiego. Początkowo jako członek Komisji Stomatologicznej Okręgowej Izby Lekarskiej w Warszawie, a następnie jako członek Komisji Stomatologicznej Naczelnej Izby Lekarskiej. Od 1993 roku (II kadencja istnienia izb lekarskich) do śmierci była Zastępcą Naczelnego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej NIL.

Była założycielką pierwszego klubu motocyklowego dla kobiet, działającego na rzecz bezpieczeństwa motocyklistów „Fundacja jednym śladem”. Była twarzą akcji promującej bezpieczeństwo na drodze związane z jazdą motocyklową.

Była nie tylko naszą koleżanką, ale przede wszystkim przyjecielem. Będziemy Ją pamiętali jako osobę niezawodną, niezwykle kompetentną, zawsze pozytywnie nastawioną do ludzi. Wiedzieliśmy, że zawsze możemy liczyć na Jej pomoc i wsparcie. Wspominając Ją będziemy widzieli osobę niesamowicie ciepłą i koleżeńską, która zarażała nas swoją ogromną radością wewnętrzną i pozytywną energią.

Jeszcze nie tak dawno brała udział w szkoleniach i spotkaniach Rzeczników. Ostatnio widzieliśmy się na spotkaniu wigilijnym w grudniu 2024 r., jeszcze się śmiejąc, jeszcze dyskutując.

Po Jej odejściu powstała luka, której nie da się wypełnić.

Podziwialiśmy Cię widząc jak już ciężko chora nie poddawałaś się, walczyłaś zachowując radość i, tak ważną w takich sytuacjach, nadzieję.

Będzie nam Ciebie brakowało Aniu. Już nie wbiegniesz do biura stukając wysokimi obcasami, emanując młodzieńczym entruzjazmem, śmiejąc się od progu, nie porozmawiamy o zwyczajnych, codziennych

sprawach, nie wypijemy razem kawy. Nie poopowiadasz nam o tańcach, które tak kiedyś lubiłaś, nie opowiesz nam o swoim psie i kocie czy wyjeździe do ulubionej Łeby.

Odpocznij po tych niełatwych dla Ciebie wielu latach walki z chorobą, tam gdzie już nie musisz o nic się martwić, tam, gdzie nic nie boli.

Do zobaczenia